Nog voordat de wortel werd gekruist met andere wortels – en hierdoor de bekende oranje kleur kreeg – waren er naast paarse en rode wortels ook gele.
Wortelen zijn al eeuwenoud. De boeken gaan zelfs terug tot de 12e eeuw. Omstreeks 1600 kenden we enkel de wilde, gele en rode peen. Door veredeling van geel en rood ontstond de oranje peen. Vanaf dat moment verdwenen de overige kleuren peen (geheel ten onrechte) naar de achtergrond.
De gele wortel is eeuwenoud en werd al gegeten tijdens de middeleeuwen: zowel boeren als ridders zagen heil in deze gezonde en veelvoorkomende lekkernij. De wortel smaakt ietsjes minder zoet dan zijn oranje nakomeling, maar is minstens zo veelzijdig. De gele wortel is inmiddels volledig geaccepteerd in de Nederlandse keuken! Op z’n best in een maaltijd, soep of rauw door een smakelijke salade. En is ook lekker om zo op te knabbelen. Ook is-ie bijzonder rijk aan luteïne, een stofje dat je ogen scherp houdt.
De gele wortel is een knolgewas dat onder de grond groeit. De groente is te herkennen aan de langwerpige ronde stengel die spits toeloopt. De gele wortel is lichtzoet van smaak en heeft een fris-gele kleur. De gele wortel heeft een knapperige structuur en is licht zoet van smaak, minder zoet dan de paarse variëteit.